Po śmierci Piotra (13 lipca 1863) i Kornelii Dobrzyckich (4 marca 1873) dziedziczką dóbr Romany została ich jedyna córka Zofia Aniela, która 24 stycznia 1869 roku poślubiła ziemianina Stanisława Suchodolskiego.
Stanisław prowadził rozrzutny tryb życia i był alkoholikiem, co nie przysłużyło się majątkowi. W 1875 roku został pozwany do sądu przez żonę, za to, że przy pomocy różnych fałszerstw otrzymał z Banku Polskiego 13 105 rs, stanowiące własność jej i jej dzieci, jako spadek po jej matce. Stanisław przedstawił w banku fałszywe dokumenty, a jako Zofię podstawił inną kobietę, która podrobiła jej podpis. Ponadto Suchodolski przedstawił podrobiony akt rejentalny z 1874 roku, na mocy którego pożycza od żony tę sumę. Za jego podrobienie został skazany w 1879 roku na 1,5 roku rót aresztanckich. Wyrok został jednak wstrzymany do czasu osądzenia pozostałych fałszerstw. Na procesie w 1881 roku Zofia Suchodolska zeznała, że „w małżeństwie nie była szczęśliwa. Mąż bił ją i lżył, wskutek czego uzyskała separację. Do majątku przyjeżdżało mnóstwo wierzycieli męża, drzwi się przed niemi nie zamykały”. Rejent na procesie zeznał, że kobieta podająca się za Zofię była za każdym razem w woalce i w rękawiczkach „Dokumenty podpisywała nieodrzuciwszy woalu i nie zjąwszy rękawiczek”. Sąd uznał Stanisława Suchodolskiego winnym i skazał go po pozbawieniu wszelkich szczególnych praw i przywilejów, na „półtrzecią roku rot aresztanckich”, a w razie niemożności na 3 lata i 9 miesięcy więzienia. Został także zobowiązany do zwrotu sumy pobranej z banku. Z uwagi, że wcześniejszy wyrok został wstrzymany – oba wyroki zostały zsumowane.
Ze względu na zadłużenie i alkoholizm Stanisława Suchodolskiego dwór został wydzierżawiony żydowi Motkowi ze Stawisk na trzy lata.
Informacje pochodzą ze strony Dwory i Pałace Polski (dipp.info.pl).